De NEN-norm voor funderingsherstel in bestaande bouw

Eind 2016 werd de nieuwste editie van Eurocode 7, deel 1 (NEN-EN 1997-1 + C1 + A1:2016) definitief van kracht voor nieuwbouw bij het Bouwbesluit van 2012.

De minister voor Wonen en Rijksdienst Stef Blok paste op 23 december 2016 de regeling Bouwbesluit aan met betrekking tot een aantal normen, waaronder NEN 9997-1:2016 (is gelijk aan NEN-EN 1997-1 + C1 + A1:2016 en de bijbehorende Nationale Bijlage).

Eén van de aanpassingen in NEN 9997-1 is dat Tabel 7c met de waarden voor de paalklassefactoren is aangepast. Voor alle paaltypen is de factor voor de paalpunt (alpha-p) gereduceerd met 30 %. De andere paalklassefactoren (alpha-s en alpha-t) zijn niet gereduceerd. Voor nieuwbouw betekent dit dat bouwaanvragen per 1 januari 2017 rekening moeten houden met de aanpassing van de paalklassefactoren voor de paalpunt (alpha-p). Deze zijn voor alle paaltypen om veiligheidsredenen gereduceerd met 30% ten opzichte van de vorige versie van de norm uit 2012.

Door deze aanpassing ontstond discussie over welke norm nu geldt voor funderingsherstel in bestaande bouw: de oude of de nieuwe? Het gaat daarbij immers vaak om het aanbrengen van een geheel nieuwe (beton)fundering.

Deze vraag is door experts van Expertisecentrum Regelgeving Bouw, NEN en Geregeld bv inmiddels als volgt beantwoord: Omdat het in geval van funderingsherstel bij bestaande bouw gaat om het (gedeeltelijk) vernieuwen, veranderen of vergroten van een bestaand bouwwerk, kan deze worden aangemerkt als een verbouwing. De Regeling Bouwbesluit wijst de oude norm aan in geval sprake is van verbouw. Zoals letterlijk is verwoord de regeling Bouwbesluit en de toelichting op de wijziging: “Voor bestaande bouw en verbouw is de eerder aangestuurde versie van de NEN-EN 1997-1, een tweedelijns norm die volgt uit de NEN 8700, nog van toepassing en geldt de verzwaring dus niet.”

2018-06-08T13:25:56+01:0010, april, 2017|Herstel, Kennis voor professionals|