Het KCAF vervult een landelijke loketfunctie voor woningeigenaren die verzakking van hun woning bemerken die (vermoedelijk) met de fundering te maken heeft. Het loket is ook beschikbaar voor klachten over bijvoorbeeld bedrijven die voorkomen op de erkenningslijsten van het KCAF. De vragen en klachten worden vertrouwelijk behandeld.
Het KCAF verzamelt meldingen rond funderingsproblematiek en ontsluit het aantal melding anoniem op Gemeente niveau. De inname van deze meldingen kan via webformulier op loket.kcaf.nl of via email info@kcaf.nl.
Updated: november 2021
Uit de donker gekleurde gemeenten in deze kaart ontving het landelijk Kenniscentrum Aanpak Funderingsproblematiek KCAF (www.kcaf.nl) in de afgelopen 3 jaar, enkele of meerdere klachten of meldingen van woningeigenaren over funderingsschade. Met name bij houten funderingen of funderingen op staal. Deze funderingstypes werden met name gebruikt in de bouw vóór 1970. Dergelijke funderingen kunnen in de loop der tijd schade oplopen, met name in gebieden met een minder draagkrachtige bodem.
Een miljoen huizen dreigen te verzakken na droogte..
De zomers van 2018, 2019 en 2020 kenmerkten zich door lange periodes van extreme droogte. Het aantal meldingen van funderingsschade bij het Nationaal Funderingsloket van het KCAF is daardoor sterk toegenomen. Het aantal serieuze meldingen liep in de periode van 2012 tot 2017 al op van 1 tot 3 per week. Na de droge zomer van 2018 is dit aantal toegenomen tot gemiddeld 5 per dag. En na de media-aandacht van februari 2019 ( o.a. in TV Monitor en diverse (vak)bladen) tot zelfs tientallen per dag. In 2019 zijn het aantal meldingen ca 5 – 10 per dag. In 2020 zijn 15 meldingen per dag geen uitzondering.
De toename kan voor een deel toegeschreven worden door de media-aandacht: eigenaren zijn erg terughoudend met het melden van schade, vooral omdat er geen perspectief is, behalve dat een eigenaar zelf voor de kosten van het verhelpen van de schade moet opdraaien. Door de media-aandacht, de komst van een funderingsfonds (het fonds Duurzaam Funderingsherstel) kruipt men meer uit zijn schulp. Toch is een groot deel van de meldingen anoniem.
In de onderstaande kaart is aangegeven waar de meldingen vandaan komen. Wat daarbij opvalt is dat de schade in de al bekende risicogebieden voor funderingsschade (slappe bodems en bouwjaar voor 1970) toeneemt: door de droogte gaan houten palen sneller achteruit in kwaliteit. Met name zien we dit in de gebieden met veenweides. En we zien meldingen in gebieden die tot voor kort niet als risicogebieden voor funderingsschade zijn aangeduid: in de rivierengebieden, maar ook op zandgronden zien we dat zowel woningen met ondiepe funderingen (funderingen op staal=stal=grond) als met houten palen, schade vertonen, waarbij de droogte als katalysator optreedt. Door de droogte is het grondwaterniveau te laag, waardoor houten paalkoppen wegrotten; maar ook ondiepe funderingen vertonen, doordat zandgronden niet altijd homogeen zijn, ongelijkmatige zettingen.
Mogelijk gemaakt door:
